آی جوون ایرانی.من که میدونم تو ته دلت هیچی نیست.میدونم ته دلت با شهید و غیرتشو مردونگیش و فداکاری که کرد صافه.ولی خدایی بیاین سر و ته دلمون رو یکی کنیم.هرچی غیرت تو وجودمونه یه جا کنیم.با اصول.بدون توجه به قضاوتای آدمای ظاهر بین با خودمون رو راست بشیم.شهدا رو یاد کنیم و مدیون جوون مردیشون باشیم.نذاریم خونشون فرش زیر پامون بشه.خودمو گول نزنیم و یادمون بیاریم واسه چی رفتن.واسه ایرانشون.واسه کشورشون،دینشون.واسه ناموسشون.دچار غرب زدگی هم نشیم چون ما ایرانی هستیم و اصالتمون چیز دیگه ای میگه.تو که دیگه دم از کوروش و نژاد آریایی میزنی خیر سرت.یکم فک کن بین لیاقتت چیه.از ما گفتن بود.........