|
از زمین خاکی تا آسمان افلاکی.... 
|
آی جوون ایرانی.من که میدونم تو ته دلت هیچی نیست.میدونم ته دلت با شهید و غیرتشو مردونگیش و فداکاری که کرد صافه.ولی خدایی بیاین سر و ته دلمون رو یکی کنیم.هرچی غیرت تو وجودمونه یه جا کنیم.با اصول.بدون توجه به قضاوتای آدمای ظاهر بین با خودمون رو راست بشیم.شهدا رو یاد کنیم و مدیون جوون مردیشون باشیم.نذاریم خونشون فرش زیر پامون بشه.خودمو گول نزنیم و یادمون بیاریم واسه چی رفتن.واسه ایرانشون.واسه کشورشون،دینشون.واسه ناموسشون.دچار غرب زدگی هم نشیم چون ما ایرانی هستیم و اصالتمون چیز دیگه ای میگه.تو که دیگه دم از کوروش و نژاد آریایی میزنی خیر سرت.یکم فک کن بین لیاقتت چیه.از ما گفتن بود.........
کی میگه جوونای ما شهدا رو فراموش کردن؟؟؟؟؟؟؟؟
زمان جنگ اینجوری تو صحنه حاضر میشدن
و اما امروزه هم در صحنه حاضر میشن اما اینجوری
ای شهید، ای آنکه بر کرانه ی ازلی و ابدی وجود برنشسته ای!
پسرم قرار بود عصای پیریم باشی بابا...
عزیزتر از جونم الهی مادر قربونت بشه
وقت رفتن قد رعنای علی اکبر و داشتی مادر!! چرا علی اصغری برگشتی فدات شم؟؟؟؟ ای شهید چرا بست نشستــــه ای؟؟؟
آستیــــــن خالــــــے ات نشــــــان از مردانگــــــے ست.. ای شـهـیـد !
خاطرات یک سرباز عراقی: یه پسر بچه رو گرفتیم که ازش حرف بکشیم. آوردنش سنگر من. خیلی کم سن و سال بود. بهش گفتم: « مگه سن سربازی توی ایران هجده سال تمام نیست؟ سرش را تکان داد. گفتم: « تو که هنوز هجده سالت نشده! » بعد هم مسخره اش کردم و گفتم: « شاید به خاطر جنگ ، امام خمینی کارش به جایی رسیده که دست به دامن شما بچه ها شده و سن سربازی رو کم کرده؟ » جوابش خیلی من رو اذیت کرد. با لحن فیلسوفانه ای گفت: « سن سربازی پایین نیومده ، سن عاشقی پایین اومده.» مکه برای شما فکه برای من...
حساسیت داشت به بوی کباب، گفت : اگر در میان مین بودی و به خاطر اشتباهی چاشنی مین فسفری عمل می کرد تو به این بو حساس نمی شدی ؟ !!! بعضی ها به بی حجابی خود افتخار میکنند… بعضی ها به بی غیرتی خود افتخار میکنند… بعضی ها به بی حجابی زنان خود… و بعضی ها به بی غیرتی مردان خود افتخار میکنند… و دیگر اینکه بی سیمچی ما خسته شد از نوشتن بی غیرتی بعضی ها و بی حجابی بعضی ها خدایا ؟ خداوندا؟ تو یاریمان کن… کمک کن تا در عبور از این رشته نازک طناب پامون نلغزد منبع:www.asemaniha.com
من می خواهم در آینده شهید بشوم. برای این که... آقا اجازه! .....شـهِـیـد.......
نقل قول: جلسه فرماندهی در یکی از مقرها تشکیل می شد. دستور رسید. هیچ کس بدون کارت شناسایی وارد نشود. من به اتفاق یکی از بچه‌هایی که بچه یزد بود نگهبانی دم در را به عهده گرفتیم. کنترل کارت ها به عهده من بود. فرماندهان یکی یکی با نشان دادن کارت شناسایی وارد محوطه می شدند و از آنجا به محلی که جلسه برگزار می شد، می رفتند. نگاهم به در بود. یک ماشین جیپ جلوی در نگهبانی توقف کرد. قصد ورود به محوطه را داشت. جلو رفتم و گفتم: "لطفا کارت شناسایی." گفت: "ندارم." گفتم:"ندارید؟" گفت:" نه ندارم." گفتم:" پس باعرض معذرت اجازه ورود به جلسه رو هم ندارین!" دستش را روی شانه راننده زد و گفت: "حرکت کن: جلویش ایستادم و گفتم:" کجا؟" گفت:"تو محوطه" گفتم: "نمی شه" گفت: "بهت میگم بروکنار." گفتم:"نه آقا نمیشه." گفت:"چی چی رو نمیشه، دیرم شد." محکم واستوار جلویش ایستادم و به دوستم گفتم: "آماده باش هر وقت گفتم، شلیک کن." دوستم اسلحه رابه طرف ماشین گرفت و با لهجه زیبای یزدی دو سه بار گفت: "رضایی بزنم یا می زنی؟ رضایی بزنم یا می زنی؟" وقتی راننده جدیت مان را دید گفت: "حاجی، این آقای بسیجی، شوخی سرش نمی شه!" دست برد. داخل جیبش و کارتش را بیرون آورد و گفت: "بفرمایید این هم کارت شناسایی!" مشخصات کارت را با دقت خواندم: نوشته بود: "حاج حسین خرازی. گفتم:"ب ب ببخشید آقا من فقط به وظیفه ام عمل کردم." حاجی خندید وگفت :" آفرین بر شما رزمندگان، وظیفه شناس" بعد از آن هر وقت مرا می دید. می خندید و گفت: "رضایی بزنم یا می زنی؟" منبع:www.karbala275.blogfa.com عجب از این عقلِ واژگونه ، كه مارا در جستجوی شهدا ، به قبرستانها میكشاند ! پندار ما این است كه شهدا رفته اند و ما مانده ایم ؛ حال آنكه شهدا مانده اند و زمان ما را با خود برده است ! عقل می گوید : بمان ؛ عشق می گوید : برو ؛ و خداوند این دو را آفریده است تا وجود انسان در حیرتِ میانِ عشق و عقل، معنا شود. بگذار عاقلان ما را به ماندن بخوانند ، راحلان طریق عشق میدانند كه ؛ ماندن نیز در رفتن است!!! (شهید مرتضی آوینی) |
درباره وبلاگ سلام.سعی کنید بخونید.مطمئنم ضرر نمی کنید
لینک دوستان
|
تبادل
لینک هوشمند