|
از زمین خاکی تا آسمان افلاکی.... 
|
خواهرم نکند پا روی خون شهدا بگذاری....
شرط عشق جنون است... ما که ماندیم مجنون نبودیم
اینجا غیرت ها دارند میخوابند. شايد اگر صداي خمپاره هاهنوز در شهرمان مي پيچد يا همت و باقري بودند اصلا ولش كن بهتر است ارام بروي اينجا خيلي وقت است غيرت ها خوابيدند
پاهایت کو ؟ به پای کی جنگیدی ؟
آی جوون ایرانی.من که میدونم تو ته دلت هیچی نیست.میدونم ته دلت با شهید و غیرتشو مردونگیش و فداکاری که کرد صافه.ولی خدایی بیاین سر و ته دلمون رو یکی کنیم.هرچی غیرت تو وجودمونه یه جا کنیم.با اصول.بدون توجه به قضاوتای آدمای ظاهر بین با خودمون رو راست بشیم.شهدا رو یاد کنیم و مدیون جوون مردیشون باشیم.نذاریم خونشون فرش زیر پامون بشه.خودمو گول نزنیم و یادمون بیاریم واسه چی رفتن.واسه ایرانشون.واسه کشورشون،دینشون.واسه ناموسشون.دچار غرب زدگی هم نشیم چون ما ایرانی هستیم و اصالتمون چیز دیگه ای میگه.تو که دیگه دم از کوروش و نژاد آریایی میزنی خیر سرت.یکم فک کن بین لیاقتت چیه.از ما گفتن بود......... کی میگه جوونای ما شهدا رو فراموش کردن؟؟؟؟؟؟؟؟
زمان جنگ اینجوری تو صحنه حاضر میشدن
و اما امروزه هم در صحنه حاضر میشن اما اینجوری
ای شهید، ای آنکه بر کرانه ی ازلی و ابدی وجود برنشسته ای!
پسرم قرار بود عصای پیریم باشی بابا... |
درباره وبلاگ سلام.سعی کنید بخونید.مطمئنم ضرر نمی کنید
لینک دوستان
|
تبادل
لینک هوشمند